Zmysł dotyku jest elementem niezbędnym w życiu każdego człowieka, od momentu przyjścia na świat przez całe jego życie.
Dotyk to zmysł, na który reagujemy szczególnie silnie. Nie tylko, gdy potrzebujemy go – w celach terapeutycznych. Podobno tajemnica dotyku tkwi w głęboko ukrytych wspomnieniach z naszego życia płodowego. W sumie ‘pierwszych’ konkretnych bodźców dotykowych doświadczamy w chwili narodzin. Pierwsze silne bodźce mechaniczne działają na człowieka już w czasie porodu. Wrażliwość zmysłu dotyku rozwija się od pierwszych dni życia człowieka. Pierwsze kontakty noworodka ze światem mają wymiar dotykowy: noszenie na rękach, przewijanie, przytulanie, karmienie piersią, głaskanie. Zaszczepiona w ten sposób w dzieciństwie świadomość potęgi ludzkiego dotyku daje poczucie bezpieczeństwa na całe życie. Zmysł dotyku obdarzamy największym zaufaniem, ponieważ czasami dopiero dotknięcie przekonuje nas, że dana rzecz istnieje. Wyczuwając bezpośrednio kształty i faktury, dostarczamy do mózgu bardziej szczegółowych informacji niż wrażenia przekazywane przez oczy, uszy, nos czy usta. W przeciwieństwie do pozostałych czterech zmysłów, które umieszczone są w jednym elemencie naszego ciała głowie – w uszach, oczach, nosie i ustach – narządy dotyku są rozłożone na powierzchni całego ciała. Dzięki temu nie tylko czujemy, kiedy sami dotykamy, ale mamy możliwość odczuwania, gdy nas dotykają, czujemy temperaturę i ból.
ciąg dalszy nastąpi (…)