Motoryczny homunkulus otrzymany przez Penfielda i Rasmussena (1950) metodą stymulacji mózgowej.

Homunkulus

Gęstość rozłożenia receptorów dotykowych na powierzchni ciała jest bardzo różna. Tam, gdzie czułość dotyku jest największa (opuszki palców, wargi) receptorów jest najwięcej. Wszystkim receptorom odpowiadają pewne obszary w korze mózgowej, które odbierają od nich bodźce.

Homunkulus to graficzny obraz reprezentacji ciała w korze mózgowej. Jeśli gęstość receptorów w danej części ciała jest duża, to również odpowiadający im obszar w mózgu jest proporcjonalnie większy i dana część ciała homunkulusa będzie znacznie większa w porównaniu z normalną budową człowieka.

Są dwa typy homunkulusów, w zależności od tego jaki obszar kory mózgowej jest obrazowany. Homunkulus sensoryczny jest obrazem kory dotykowej, natomiast homunkulus motoryczny obrazuje korę ruchową, której zadaniem jest kontrola ruchów organizmu.Humunkulus